Door Zij van Glutenvrij
Een recept voor een zomers gerecht dit keer. Het is er geen weer voor, maar des te groter mijn verlangen naar de zon en naar eten wat daarbij hoort. Ik ben klaar met de kou en de regen. Mens, wat zou ik het goed doen in een warm klimaat. Ik zou de seizoenen niet missen, kerst met de zon op het strand? Fine by me. Altijd zonder jas de deur uit. Open ramen en straatjes waar het naar lekker eten ruikt. Wanneer gaan we?
Als kind lustte ik niet zoveel. Ik was ook geen mega zeikerd, want wat de pot schaftte ging wel gewoon op! Nou ja op spruiten, lof en zuurkool na. Maar echt lekker vond ik veel dingen niet. Gelukkig is dat veranderd en helemaal omdat ik het nu juist moet hebben van groenten en fruit. Omdat ik dus geen fijnproever was, of juist wel hahaha, waren mijn ouders des te meer verbaasd dat ik op een vakantie in Spanje tijdens een avondmaal met Spanjaarden geen genoeg kon krijgen van Calamaris. Voor wie het niet kent, gummie ringen (van de inktvis) in een krokant deegje gefrituurd. Eigenlijk heet het gerecht Calamaris à la Romana. Want gewone calamaris is de ongefrituurde versie. En dat is het hem nou net…gefrituurd en in een krokant laagje…Dan is het snel goed zou je denken. Maar omdat de gummie-achtige structuur zo apart is, trokken mijn ouders hun wenkbrauwen op en zagen dat het goed was. Toen ik ook nog aioli bleek te lusten, ging het dak eraf.
Mijn hele glutenvolle leven koos ik dit gerecht vaak als het op de menukaart stond, in Nederland en in het buitenland. Ook in Frankrijk en Italië is dit namelijk een bekend gerecht. Een Mediterraans pareltje. Tot ik natuurlijk aan het glutenvrije dieet moest. Inmiddels lustte ik veel meer visjes in krokante jasjes, zoals kibbeling en mosselen. Die laatste heb ik zelfs leren eten, door ze eerst gepaneerd te eten en later uit de schelp. Gaat niets boven een mosselpannetje met frites!
De eerste jaren na de diagnose ben ik niet uit eten geweest. Ik durfde het niet en vertrouwde niemand. Gelukkig leer je ermee leven, het vertrouwen weer toe te laten en probeer je weer eens wat. Maar dit gerecht is er in restaurants niet in een glutenvrije variant, althans niet dat ik weet, behalve bij sommige viskramen die van wanten weten. Dus zit er niets anders op dan zelf kokkerellen. Gelukkig heb ik mijn hobby voor koken en bakken niet verloren, ondanks dat het soms lastig is om lekker onbezorgd glutenvrij te bakken. Maar daarover een andere keer meer. Wat bleek, een glutenvrije variant voor Calamaris, mosselen en kibbeling is echt mega easy.
Er zijn twee soorten manieren van paneren. Je kunt kiezen voor een nat beslag, dan meng je glutenvrij meel met water. Ik vind dat zelf minder lekker, zwaar en bewerkelijker om te maken. Ik kies voor de makkelijkste en de lichtste vorm en dat is paneren met een droog meel. Het maakt eigenlijk niet uit welk soort je neemt. Pak wat je in de kast hebt, enige nadeel van rijstmeel vind ik dat het nogal korrelig is, dus ik gebruik een meelmix.
Recept en benodigdheden:
- Verse vis naar keuze (droog gedept)
- Meelmix (bv Schär of AH Vrij van Gluten)
- Kruiden die je lekker vindt (Ik heb geen glutenvrije viskruiden gevonden tot nu toe. Heb je de gouden tip? Let me know!)
- Kom, vergiet en schuimspaan
- Pan met hete olie
- Citroen in partjes
Bereiding:
Verhit de olie in de pan tot 180º C. Neem zoveel olie als nodig is om ervoor te zorgen dat je vis net onder de rand van olie drijft. Droog de vis en doe ruim meel in de kom. Schud dit een beetje los en meng je kruiden erdoor. Wentel de vis door het meel, gebruik eventueel een pollepel, en schud het teveel aan meel van de vis. Leg op een bord of doe direct in de hete olie. Let op spetters! Je kunt de calamaris in porties bakken. Niet te veel, anders gaat het aan elkaar klonten. Na 2 à 3 minuten is de Calamaris gaar en kun je deze met een schuimspaan uit de olie halen en in een vergiet laten uitlekken. Vervolg deze stappen tot alle vis klaar is. Opdienen in een zonnige schaal met partjes citroen erbij.
Wil je het echt goed doen, dan maak je zelf aioli. Dit kan met frisse mayonaise (zonder suiker) en een vers geperst teentje knoflook erdoor. Of je maakt de mayo ook zelf, maar dan ben je wel even bezig.
Buen apetito! Buon appetito! Bon appétit!
Meer weten over het weer vertrouwen krijgen in jezelf en anderen? Laat het me weten en ik help je op weg in een coachingstraject, zodat je je sociale leven weer met een gerust hart kunt oppakken.
Zij van Glutenvrij 